بایگانی برچسب ها: سام نامه متن

سام نامه – بخش دویست و یازدهم – پایان کتاب خواجو در حالت خود گوید

چنین است آئین گردان سپهر که گاهیش کینه بود گاه مهر قراری ندارد جهان با کسی که باشد جهان را جهانجو بسی که گه سور و گه درد و گه ماتم است مقیم از پی شادمانی غم است چو از لاله‌ فراش باغ بهار زند خیمه سبز بر کوهسار کف غنچه پر خورده زر شود […]

سام نامه – بخش دویست و دهم – آوردن ابرها را در برابر منوچهر شاه

برفت و بیاورد آن اژدها شهنشه نگه کرد بر ابرها یکی دیو دیدش چو البرز کوه که بودی زمین زیر پایش ستوه منوچهر گفتا که ای پرگزند چگونه بود سام تن ارجمند بگفتا به پیکار این ارجمند ز نیرنگ دست من آمد به بند نتابد کسی پیش من روز جنگ به نیروی و کوپال این […]

سام نامه – بخش دویست و نهم – رفتن سام به ایران و بر تخت نشاندن قلوش

ز پیر خردمند موبدنژاد شنیدم که روز دگر بامداد چو رخشنده شد صبح گیتی فروز سر از چادر شب برون کرد روز شب‌آهنگ بر زد سر از راه بام برآمد شه خاور از راه شام شهنشاه مشرق برآمد به تخت شه روز از چین برون برد رخت همه گنج فغفور خاقان چین کشیدند یکسر به […]

سام نامه – بخش دویست و هشتم – در بیان مجلس آراستن سام نریمان و آوردن قمرتاش را و بر تخت نشاندن و خود رفتن به طرف خاورزمین

درا ای سهیل یمانی به برج برا ای عقیق یمانی به درج گذر کن ز معموره آب و گل سفر کن به معموره جان و دل قلم در قلم حرف افلاک کش خط اندر خط نسخه خاک کش برو ترک این هفت منزل بگوی بیا دست ازین مار نه‌سر بشوی دو چشم از سر می‌پرستی […]

سام نامه – بخش دویست و هفتم – زفاف نمودن سام با پری‌دخت و مجلس آراستن به روی او

چو بگذشت پاسی از آن تیره شب ز گردش همان جانش آمد به لب به پا خاست آن لحظه فرخنده سام به نزد پری‌دخت آمد به کام چو مه طالع از برج نیک‌اختری قمر گشته ماهیش را مشتری مهی دید در آسمانی نقاب چو خورشید در لاجوردی حجاب خرامنده سروی سراپای نوش شبش از درازی […]

سام نامه – بخش دویست و ششم – دامادی سام نیرم با پری‌دخت و شب زفاف

سراینده مرغان بستان سرای ازین گونه گشتند دستان سرای که چون سام نیرم علم برکشید می روشن از ساغر زر کشید رخ آورد چون شاه خاور به چین علم زد چو گیسوی دلبر به چین چو بنشست جمشید بر تخت عاج ز یاقوت رخشنده بر فرق تاج بفرمود تا موبدان کهن که گفتند ز افلاک […]

سام نامه – بخش دویست و پنجم – نشستن سام بر تخت فغفور شاه چین

سرای تذروان فرخنده کام بدین گونه گفتند از کار سام که از آبگین چون مگس دور شد به بوی عسل دفع زنبور شد جنیبت برون برد از آن رزمگاه علم زد در ایوان فغفورشاه چو خور برق از برج مه برفراخت ازین چرخ اطلس کله برفراخت همان دم از آن گلرخان خواست جام رسید از […]

سام نامه – بخش دویست و چهارم – لشکر کشیدن فغفور به جنگ سام

سپیده غو نای و آواز کوس برآمد که گردون بشد سندروس چو طاووس خورشید پر برکشید ز آفاق شد زاغ شب ناپدید برآورد عنقای خور بال و پر بدیدند از آشیان مرغ زر برون آمدند لشکری جنگجوی به سام نریمان نهادند روی برآورد سام ابر آتش درخش ز سم ستورش شده خاک پخش جهان پر […]

سام نامه – بخش دویست و سوم – خبردار شدن سام از آمدن نهنکال

از آن رو سوی سام شد آگهی دگر پیش تسلیم با فرهی که آمد نهنکال همچون نهنگ به پیکار تو تیز کرده دو چنگ فرستاد فغفور چینش به کین شتابان درآمد دو ابرو به چین بخندید از آن گفته سام سوار که دارم سپاسی ز پروردگار که او را گرفتم رها شد به بند رسانید […]

سام نامه – بخش دویست و دوم – آمدن فرهنگ دیو و کشتن سهلان و بردن قمرتاش را

دگر ره چو فرهنگ با زور و چنگ درآمد به خرگه بسان پلنگ چو سهلان ورا دید از آن بردمید بزد دست و شمشیر کین برکشید یکی حمله آورد و بر شد غریو درانداخت بر سوی فرهنگ دیو که فرهنگ دیو اندر آمد به خشم به سهلان گرداند از کینه چشم ربود از کفش تیغ […]

سام نامه – بخش دویست و یکم – نامه نوشتن سام به فغفور چین

چنین گفت گوینده داستان که برگفت از گفته باستان که چون سام سالار ایران زمین دگر باره زد خیمه بر دشت چین بفرمود کآمد به پیشش دبیر دبیر خرمند بسیار ویر یکی نامه فرمود کاندر زمان که بنویس و کس را مده خود امان قلمزن چو برداشت قرطاس را همان کلک مانند الماس را نخست […]

سام نامه – بخش دویستم – کشتی گرفتن سام با ابرها

چو خورشید بر چرخ گردید راست همه سایه وی را از آن بر بکاست که بانگی برآمد غریوان چو ابر که لرزید از آن نعره در پیشه ببر که هان نامور سام فیروزگر رسیدم به فرمان یک دادگر مخور غم در اندیشه چندین مباش که بر دیو جنگی سرآری معاش اگر کوه آهن بود بدسگال […]

سام نامه – بخش صد و نود و نهم – نبرد سام با ابرها و چگونگی ایشان

چو بشنید ازو سام این گفتگوی سوی ابرها تیز بنهاد روی بدو گفت کای زشت ناپاک دیو کشیده سر از راه کیهان خدیو ستایش نکردی تو یزدان پاک از آن پیکرت را کنم چاک‌چاک بگفت و درانداخت تیغ ستیز که بر جان شومش شود رستخیز ز تندی بیازید بر سام دست ربودش ز دست تیغ […]

سام نامه – بخش صد و نود و هشتم – گرفتن سام، پهلوانان ابرها و کشتن ایشان را

بگفت و بگرداند در دیده آب یکی حمله آورد اندر شتاب یکی از کمربند بگرفت زود برآورد از فرق سر همچو دود به دست دگر دیگری را گرفت درآمد به نیروی کو در شگفت تن هردوان را همی بربکند به بالا درآورد آن دیوبند بزد هر دو را بر زمین پهلوان که چون توتیا گشتشان […]

سام نامه – بخش صد و نود و هفتم – رسیدن سام در برابر ابرها

سپیده چو از کوه برکرد سر سیاهی نهان گشت در بحر و بر چو گلگونه بر روی افلاک زد گریبان شب را دگر چاک زد سپهبد به طاقی رسید از فنا سرش رفته بر چرخ و بس دلگشا یکی صفه از سنگ پرداخته همه طرح از رنگ انداخته یکی تخت از سنگ مرمر بدید که […]

سام نامه – بخش صد و نود و ششم – نامه نوشتن پری‌دخت به سوی سام

گشادند دست پری‌دخت ماه یکی نامه بنوشت بر رزمخواه سر نامه نام خدای جهان که او کام داده همی بر مهان زمان و زمین و سپهر آفرید درشتی و نرمی و مهر آفرید ازو آفرین باد بر سام یل که آمد سوی دیو همچون اجل به یک رزم ترسید ازو نره دیو به در رفت […]

سام نامه – بخش صد و نود و پنجم – نبرد سام با ابرها و گرفتار شدن ابرها

بگفتند سام است که آمد به جنگ همه کوه از خون شده لعل رنگ شگفتی دلیر است سام سوار به تنها تن خود کند کارزار برآورد دود از تن ماه همه چو گرگ اندر آمد میان رمه بسی کشت بر قله و برزکوه شده نره دیوان ازو در ستوه بگوید همی ابرها در کجاست که […]

سام نامه – بخش صد و نود و چهارم – رفتن سام بالای کوه فنا و جنگ کردن با دیوان

چو خورشید سر بر زد از کوهسار سراسر جهان شد چو خرم بهار چو آئینه چین برون شد ز زنگ سفیداج زد بر رخ قیر رنگ به قلواد گفت آن یل نامدار نه برگشت شاپور از آن کوهسار برآنم که او را بد آمد به پیش دگرگونه گردید آئین و کیش چنین گفت قلواد را […]

سام نامه – بخش صد و نود و سوم – جنگ کردن شاپور با ابرها و کشته شدن شاپور

چرا دیر آمد جهان پهلوان که گشتم ز هجرانش تیره روان بدو گفت سالار فرزانه مرد که سام از فراقش درین ره چه کرد درین ره بسی رزمهای دراز به پیش آمدش گرد گردنفراز درین بد که بیدار شد ابرها پری‌دخت را دید از خود جدا بسی کرد تندی بدان گعلذار که ترسید از آن […]

سام نامه – بخش صد و نود و دوم – رفتن سام به پای کوه فنا و فرستادن شاپور را در پیش

چو یک بهره از تیره شب درگذشت شب آهنگ بر چرخ گردنده گشت چو اول خروس سحرخوان بخواند مه نو ازین دیر محمل براند دلاور ز جا خاست آراسته سلیح از بر خویش پیراسته چنین گفت قلواد را پهلوان که ای مرد بیدار روشن‌روان بینداز بر اسب پوینده زین که دلگیر گشتم ازین سرزمین نباید […]

سام نامه – بخش صد و نود و یکم – مهمانی کردن حوران شاه، سام را

نشست از بر تخت فرخنده سام درآمد ز ساقی خوش خرام نشستند با رودسازان به هم به ماننده بزم فرخنده جم همه بزم پر نور شد سر به سر درخشنده ماننده ماه و خور همه دلبران چهره افروخته یکی ساخته و یکی سوخته یکی گشته ساقی یکی هم‌نفس همی ناله کرده چو مرغ از قفس […]

سام نامه – بخش صد و نودم – آمدن سام به شهر زنان

بپاسخ بدو گفت شاه زن است که زین سان شتابنده و پازن است ورا نام حورا بود در جهان که نامش نگنجد همی در زبان به آهنگ روی تو گشته سوار شتابان رسیده درین چشمه سار بدو گفت پس کای زن ماهروی مرا چون شناسد مه مشک موی بدو آشنائی نکردم دمی نبودم به او […]

سام نامه – بخش صد و هشتاد و نهم – افتادن سام از شدت تشنگی به دشت

چو لعل از خور کان برآورد سر ز زربفت کوه کمرکش کمر شه مشرق از تیغ که تیغ زد سر تیغ بر جوشن میغ زد به دشتی فتادند بس هولناک که از هول او دیو گشتی هلاک همه پر ز شر بود پر شعله‌زار به جای گیا بسته بر نوک خار نخورده زمینش بجز آفتاب […]

سام نامه – بخش صد و هشتاد و هشتم – رفتن سام با قلواد به کوه فناه

خروس سحر دانهای نجوم چو برچید یکسر ازین سبز بوم چو باز سفیده به پرواز شد در روشنی بر جهان باز شد سپهبد بیاراست پس سازه را به سر بر نهاده ز آهن کلاه بدو گشت همراه قلواد شیر همان گرد شاپور مرد دلیر نشست انگهی سام بر پشت اسب چو بر چرخ گردنده آذرگشسب […]

سام نامه – بخش صد و هشتاد و هفتم – به دار زدن شداد ناپاک و ناپدید شدن آن

یکی دار کردند بر پا بلند رسیدند گردان تن ارجمند به تیر و کمان همچو شیر آمدند ابا ترکش پر ز تیر آمدند ورا زنده کردند آنگه به دار تماشاکنان گرد سام سوار که ناگاه ابری برآمد سیاه جهان کرد تاریک بر مهر و ماه ازو رعد با برق جستن گرفت دل مردمان زو شکستن […]

سام نامه – بخش صد و هشتاد و ششم – گرفتار شدن شداد عاد به دست سام نریمان

چو بشنید این گفته شداد عاد به پاسخ بدو گفت کای بدنژاد که باشد منوچهر در ایران زمین که خوانم به شاهی بدو آفرین به درگاه من او یکی بنده است بر بندگانم سرافکنده است شنیدی که یزدان کند چاکری بر بنده خود کند کهتری تو چندی چه نازی بدین دست و زور که سازم […]

سام نامه – بخش صد و هشتاد و پنجم – لشکر کشیدن شداد به میدان و جنگ خرطوس با سام

چو از چادر صبح بادبان ز دریای شب راند کشتی دمان فلک خاک نکبت بدو ریخت پاک سر تاج و تختش درآمد به خاک سپه گرد شد گرد او نیزه‌دار اگر بشمری بود پانصد هزار همه عادی از تخم شدادیان نشستند بر اسب آن عادیان زمانه تو گفتی پر از کوه شد ز گرز و […]

سام نامه – بخش صد و هشتاد و چهارم – جنگ کردن اهرن با سام و کشته شدن اهرن

یکی نعره زد اهرمن اهرمن که در لرزه آمد زمین و زمن بگفتا منم اهرن مغربی هر انگشت دستم بود عقربی ز کهسار قافم زبان بی‌گزاف نیارم که گویم ز خود هیچ لاف پی رزم و پیکار سام آمدم در آورد جویائی نام آمدم ز من سام یل را دهید آگهی که آمد سواری ابا […]

سام نامه – بخش صد و هشتاد و سوم – جنگ کردن عوج با سام مرتبه دوم

چو آن هر دو صف گشت آراسته دل مهر و آزرم برخاسته برون آمد از لشکر آن تیره کار مر آن عوج سرگشته نابکار بیامد به میدان بغرید سخت به گردن برآورد باز آن درخت به شدادیان آنگهی حمله کرد که ای پهلوانان روز نبرد بمانید یک دم تماشا کنید درفش مرا زود بر پا […]

سام نامه – بخش صد و هشتاد و دوم – خبردار شدن عوج از کشته شدن خاتوره و چگونگی آن

خبر شد سوی عوج و شداد عاد که خاتوره از سام یل شد به باد ز تیغ سپهدار فرخنده بخت شده دست و پایش همه لخت لخت یکی زان خبر عوج آمد به جوش ز جانش به گردون برآمد خروش به ناخن همه روی شومش بکند بغلطید بر خاک زار و نژند همی گفت کای […]
عنوان ۱ از ۷۱۲۳۴۵ » ...آخر »