ورا نام شاپور کرد اورمزد – که سروی بد اندر میان فرزد
نام : هرمز
نام هرمز در شاهنامه : اورمزد
محل مرگ هرمز : نامعلوم
دوره شاهنامه ای پیشین : تاریخی
دوره شاهنامه ای جدید : ساسانیان
تبار : تبار پدری به ساسان می رسد
ملیت : ایرانی
وابستگان :
پدر هرمز : شاپور یکم
مادر هرمز : خوارنزم دخت مهرک نوشزاد
فرزندان هرمز : بهرام
توضیحات شخصیت :
هرمز یکم یا هرمزداردشیر ، سومین پادشاه ساسانی بود. او پس از پدرش، شاپور یکم، به شاهنشاهی ایران رسید. وی که در هنگام پدر خود، در جنگ‌های روم و ارمنستان دلاوریهای بسیاری از خود نشان داده بود، به خاطر شجاعت‌های خویش دلیر (جری، بطل) خوانده می‌شد و شاپور نخست فرمانروایی پارت و سرانجام فرمانروایی ارمنستان را با عنوان ورزگ شاه ارمنشهر به او داده بود. به نظر می‌آید صفات جنگی بیش از تدبیر و درایت، وی را در نظر پدر لایق جانشینی او کرده باشد
اگر گزارش طبری درباره آنکه وی یک دست داشته درست باشد، ممکن است همین نکته بهانه‌ای شده باشد که بزرگان ناراضی، او را خیلی زود از پادشاهی برکنار کرده باشند. از روایات مانوی هم بر می‌آید که وی نسبت به مانی نظر تأیید و مساعدت داشته‌است و این نکته حاکی از سیاست تسامح جویی اوست. مانی پیامبر در زمان او آزادانه اندیشه‌اش را رواج می‌داد. همچنین کرتیر موبد نامدار زرتشتی و دشمن مانی، در زمان او ارج بسیار یافت. فرجام کار هرمزداردشیر، روشن نیست و درست معلوم نیست که وی به مرگ طبیعی درگذشته یا اینکه از سلطنت خلع گشته‌استدر شاهنامه نام او اورمزد شاپور آمده‌است.
لیست اشعار :