نام مکان جغرافیایی در شاهنامه : چشمه سو
نام فعلی مکان جغرافیایی : چشمه سبز در ارتفاعات کوه های بینالود بین طوس و نیشابور
نام های دیگر مکان جغرافیایی در شاهنامه:
شرح مکان جغرافیایی:
یکی از پدیده های شگفت و دریاچه های مقدس ایران زمین بوده است. این چشمه که دریاچه مانندی جوشان ،است، در ارتفاعات کوه های بینالود، میان دو ولایت طوس و نیشابور در فاصله سه فرسنگی جنوب غرب شهر نوپای گلمکان که در ۶۰ کیلومتری غرب شهر مشهد واقع است قرار دارد و اهالی آن را چشمه سبز می خوانند
چشمه سبز از دیرباز یکی از چشمه های مقدس ایرانیان بوده است چنان که در بندهش از آن با عنوان چشمه – دریای سوور همانند دریای مقدس ،چیچست نام برده و منشأ« نیکخواهی و بهر و برکت… خوانده میشود» ابوریحان بیرونی در اواخر قرن چهارم هجری چشمه سو را سبزرود و یکی از پدیده های شگفت طبیعی خوانده است. در اواخر قرن دهم هجری بخشی از دیواره شمالی چشمه سبز خورده و قسمتی از آب آن به صورت سیلی عظیم جاری شد. بعداً طلا و جواهرات زیادی در کناره های چشمه پیدا شد که نشان میداد قبل از اسلام ایرانیان به زیارت چشمه سبز می رفته و جواهرات خود را نثار آن می کرده اند چشمه سبز همچنان در کوه های طوس برجا و از جاذبه های مهم این ولایت است.