نام مکان جغرافیایی در شاهنامه : چاچ
نام فعلی مکان جغرافیایی : ولایتی در ساحل راست سیر دریا
نام های دیگر مکان جغرافیایی در شاهنامه:
شرح مکان جغرافیایی:
چاج / چاچ : خالقی گاه آن را چاج ضبط کرده ولایتی مشهور در ساحل راست سیر دریا یا ،سیحون گل زریون در حد فاصل فرغانه تا سپیجاب بوده است که اعراب آن را شاش میخوانده.اند مرکز این ولایت در نخستین قرون اسلامی تا عهد مغول شهر مهم بناکث بوده که در محل واریز رود ایگرن یا آهنگران ( ایلاق) به گل زریون قرار داشته و به دست مغولان تخریب شده .است بعدها شهری در غرب آن به نام تاشکند یا تاشکنت احداث گردیده که اصلی ترین شهر ولایت چاچ به شمار می آید و حالا هم مرکز کشور ازبکستان است
ولایت چاچ را اغلب جغرافی نویسان سده های آغازین اسلامی معرفی کرده اند مؤلف حدود العالم نوشته است: چاچ ناحیتی است بزرگ و آبادان با مردمانی غازی پیشه و جنگ کن و توانگر و بسیار نعمت از وی کمان و تیر و خدنگ و چوب خلنج بسیار افتد ملوک وی اندر قدیم از ملوک اطراف بودندی. غرض از ملوک اطراف حکام محلی نیمه مستقلی بودند که از حکام مرکزی ماوراء النهر ، چون سامانیان یا والیان خراسان اطاعت میکردند
وی شهر بینکث را قصبۀ چاچ و مقر سلطان خوانده و آن را بزرگ و خرم و آبادان توصیف کرده است. شهر دیگر آن ولایت را هم بناکث خوانده که بر رود خشرت (سیر دریا گل زریون) قرار داشته است.
بناکث همان شهری است که بناکت و فناکت هم خوانده شده و در محل اتصال رود آهنگرن (به روسی ایگرن) به گل زریون قرار داشته است . ایلاق شهر کنونی تاشکنت که متشکل از واژۀ پارسی کنت (شهر) و ترکی ،تاش ،سنگ ،سنگی یا آجری است بعد از تخریب شهرهای بناکث و بینکث در محل فعلی در کنار رود برک احداث شده است.