عنوان: بررسی اختلال شخصیّت ضدّ اجتماعی سودابه در شاهنامه فردوسی
نویسندگان: شیرین صمصامی / امین حمامیان
سابقه شغلی یا تحصیلی نویسندگان: عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد طبس / دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد طبس
تاریخ نگارش: پائیز ۱۳۹۳ هجری شمسی
منبع: پژوهشنامۀ ادب حماسی، سال دهم، شمارۀ هجدهم، پائیز و زمستان ۱۳۹۳، صفحۀ ۷۷-۹۳
چکیده مقاله:
شاهنامۀ حکیم ابوالقاسم فردوسی، با توجه به زمان و مکان نامحدودی که دارد حوادث متنوعی را ترسیم کرده است. در قبال این تنوّع حوادث، افراد زیادی با کنش و واکنش های انسانی متفاوت در این اثر، ایفای نقش می کنند؛ بنابراین شاهنامه، بستر مناسبی برای پژوهش محققانیست که علاقه مند تحقیقات بین رشته ای از جمله ادبیّات و علم روان شناسی شخصیّت ها هستند. فردوسی، در توصیف شخصیّت های مهم شاهنامه، به گونه ای نشانه گذاری و تصویرپردازی کرده که با تحلیل های روان شناختی می توان به لایه های پنهانی روان و شخصیّت ایشان دست یافت. این امر، حاکی از نگاه دقیق و بصیرت شاعر به سرشت و روان آدمیست. از رهگذر این نکته، پژوهش گر در این نوشتار به بررسی شخصیّت اجتماعی سودابه و تطبیق خصوصیات او با بیماران دچار اختلال شخصیّت ضدّ اجتماعی می پردازد.
کلمات کلیدی: فردوسی, شاهنامه, شخصیت, اختلال شخصیت ضد اجتماعی, سودابه, اختلال شخصیت
دریافت مقاله: بررسی اختلال شخصیّت ضدّ اجتماعی سودابه در شاهنامه فردوسی