نام مکان جغرافیایی در شاهنامه : انطاکیه
نام فعلی مکان جغرافیایی : شهری به این نام هم اکنون در کشور سوریه وجود دارد
نام های دیگر مکان جغرافیایی در شاهنامه:
شرح مکان جغرافیایی:
انطاکیه از شهرهای مهم و باستانی روم واقع در جنوب آن و هم مرز با شام سوریه کنونی بوده است. انطاکیه فعلی بخش کوچکی از انطاکیه کهن است. این شهر در سال ۳۰۰ پیش از میلاد در سوریه در ۲۲ کیلومتری کرانۀ مدیترانه به دست سلوکوس اول ساخته و به نام پدرش آنتیوخوس نامیده شد و پایتخت سلوکیان گردید.
انوشیروان در لشکرکشی مهم خود به روم در سال ۵۴۰ م تا انطاکیه پیش رفت و شهر را تسخیر و ویران کرد. اهالی جنگاور آن را هم به مداین برد و در شهری نوساز به نام اندیوشهر اسکان داد. در شاهنامه آمده است که انوشیروان پس از تسخیر شهر دژهای سوراب یا شوراب آرایش روم و قالینیوس به انطاکیه رسید و پس از سه جنگ گران شهر را متصرف شد. پس از آن
وزیشان هر آن کس که جنگی بدند نهادند برپشت پیلان به بند
اسیران و آن گنج قیصر به راه به سوی مداین فرستاد شاه
به سبب آن که شهر ویران و افراد غیر جنگی آن بی خانمان شده بودند و از نظر انوشیروان نیز آنجا بسیار زیبا و مناسب زندگی بود دستور داد شهری نو به نام زیب خسرو آنجا ساختند و آوارگان انطاکیه را در آن اسکان داد.
چون شهر انطاکیه پس از انوشیروان و در دورۀ اسلامی هم وجود داشته است. اگر ویرانی کامل آن را توسط انوشیروان درست بدانیم باید بگوییم انطاکیه بازسازی شده یا همان زیب خسرو جای آن را گرفته است.
این شهر در دوره اسلامی به انطاکیه شام شهرت داشته و جغرافی دانان سده های آغازین اسلامی محل آن را بین دو شهر اسکندرون روم ترکیه عثمانی کنونی و لاذقیه شام (سوریه) در کنار دریای مدیترانه نشان داده اند. در روم انطاکیه های دیگری هم وجود داشته است. ذیل «انطاکیه» که از انطاکیه شام فاصله زیادی داشته اند. حمدالله مستوفی در نیمه اول سده هشتم انطاکیه را شهری با هوای خوب و قلعه ای بر سر کوهی میخواند و نیز از مسجد جامع شگفت آن خبر می دهد.
هم زمان با وی ابن بطوطه هم که به انطاکیه سفر کرده است دربارۀ این شهر می نویسد: «از قنسرین به انطاکیه رفتم و آن شهری است عظیم و کهن انطاکیه در گذشته باروی محکمی داشت که در میان باروهای بلاد شام بی مانند بود و چون الملک الظاهر آن شهر را بگشاد با رویش را ویران کرد. انطاکیه دارای عمارات بسیار و خانه های خوش ساخت و درختان فراوان و آب کافی است نهر عاصی در بیرون شهر جریان دارد قبر حبیب نجار در این شهر است و بر سر خاک وی زاویه ای برای اطعام مسافران بنا شده است.
در فرهنگ معین ذیل «انطاکیه» آمده است: «شهری در ترکیه که سابقاً مقر سلوکیان بود واقع در ساحل ارنت یا نهر العاصی که به بحرالروم (مدیترانه می ریزد؛ سابقاً تا ۵۰۰۰۰۰/ سکنه داشت ولی امروز جمعیت آن ۷۷۰۰۰ تن است. مرکز تجاری است»