شاهنامه همچنین معروف به “کتاب حکایات” نیز است و به صورت مثنوی نوشته شده است. مثنوی یک فرم شعری است که شامل بیت‌هایی دومی به هم ربط دارد و به صورت جفت شعر نوشته می‌شود. فردوسی نیز در شاهنامه از فرم مثنوی استفاده کرده و داستان‌ها و رویدادها را با استفاده از بیت‌ها و رباعی‌های مثنوی به صورت شعری نقل می‌کند.
به طور کلی، شاهنامه به عنوان یک اپیک ادبی، در قالب مثنوی نگاشته شده است و استفاده از این فرم شعری به آن زیبایی، جذابیت و ریتم خاصی بخشیده است.