آخرین بخش شاهنامه، که به آن “آخرین سرود” یا “فرودگاه” معروف است، دربارهٔ غمگین و تلخانهٔ سقوط سلسلهٔ ساسانیان و حکومت عرب در ایران است. این بخش شاهنامه، بر روی رویدادهای تاریخی و تصویری از زوال و فروپاشی قدرت سلسلهٔ ساسانیان و ورود مسلمانان به ایران تمرکز دارد. این قسمت دربرگیرندهٔ نابودی پادشاهی ایرانیان و تغییرات بزرگ در سیاست و فرهنگ این منطقه است. در این بخش، فردوسی با غم و اندوه، تصویری تلخ از سقوط و پایان دورانی که تا آنجا در شاهنامه به توصیف قهرمانان و افتخارات آنها پرداخته بود، رسم می‌کند.