نام مکان جغرافیایی در شاهنامه : ماچین
نام فعلی مکان جغرافیایی: ترکستان شرقی
نام های دیگر مکان جغرافیایی در شاهنامه: کاشغر، ترکستان شرقی
شرح مکان جغرافیایی:
ماچین: هرچند در نوشته های قدیمی ماچین نام چین جنوبی است در مقابل چین تنها که به معنی چین شمالی است اما غرض از ماچین در شاهنامه همان تعریفی است که ایرانیان قدیم از آن داشته اند، یعنی مهاچین چین بزرگ، چین اصل). قدمای ما فقط بلاد مجاور کاشغرو ختن یا همان ترکستان شرقی را چین می خوانده اند(معین، ۱۳۶۲، ج ۶، ص ۱۸۶۱) که با اقصای شمال ایران زمین تقریبا همسایه بوده است. آن سوتر را که اینک شرق کشور چین محسوب می شود و پکن هم در آن واقع است ماچین می گفته اند. برخی معتقدند که فردوسی همسو با منابع قرون نخستین عهد اسلامی نام چین را برای اطلاق به نواحی غربی و جنوبی چین بکار برده وماچین را برای نامیدن قسمت های مرکزی و شرقی چین استفاده نموده است.
در شاهنامه عموما از ماچین به عنوان پشتوانه و تتمه و تکمله چین، و جمعا به صورت چین و ماچین یا ماچین و چین نام برده شده، که جایی دوردست تر از چین را تداعی می کرده است، مثل این ابیات:
به ماچین و چین آمد این آگهی که بنشست رستم به شاهنشهی
از این روی تاچین و ماچین تراست خور و ماه و کیوان و پروین تراست
چو رستم بیاید ترا پای نیست جز از رفتن از پیش او رای نیست
بیاید شدن تا بدان روی چین گرایدون که گنجی خود اندر زمین
درفشش بماندند و او خود برفت سوی چین و ماچین خرامید تفت
در بقیه موارد هم یاد کرد از ماچین در شاهنامه از همین لون است.