اسب؛ پرتکرارترین نمادینه جانوری در شاهنامه

اسب؛ برای خاندان‌های پهلوانی و جنگاوران هندواروپایی از ارزش توتمی دیرپایی برخوردار بوده، به همین دلیل در شاهنامه که اثری حماسی است، پرتکرارترین نمادینه جانوری را به‌وجود آورده است که نمادینگی آن را تنها باید در ارتباط با کهن‌الگوی قهرمان بررسی کر د. این نماد جانوری که در پیوند با آب و دریا (ارتباط با نیروی سرشار زمین و طبیع ت) کامل می شود، در حقیقت،تجسم قدرت غریزی ناخودآگاه اوست که کهن‌الگوی قهرم ان، با را مکردن آن (مهار غریزه خو د)، مسیر پیکار برای کمال و پیروزی را پشت‌سر می‌گذار د. از این دیدگاه نمادینگی اسب‌های شاهنامه را در ارتباط با کهن الگوی قهرمان میتوان به چهار بخش تقسیم کرد:

۱٫ تفسیرهای اساطیری از رام کردن اسب؛۲٫ توتم اسب در خاندان‌های پهلوانی؛۳٫ شخصیت انسان‌گونه اسب‌های پهلوانان و نقش مکمل آ نها در تکوین قهرمان؛ ۴٫ اسب‌های نمادینه‌کننده فره.