عنوان: تحلیل شخصیت در داستان رستم و سهراب
نویسندگان: سید کاظم موسوی / جهانگیر صفری / ابراهیم ظاهری
سابقه شغلی یا تحصیلی نویسندگان: دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهر کرد / دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهر کرد / دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهر کرد
تاریخ نگارش: زمستان ۱۳۹۰ هجری شمسی
منبع: مجلۀ شعرپژوهی (بوستان ادب) دانشگاه شیراز، سال پنجم، شمارۀ دوم، تابستان ۱۳۹۲
چکیده مقاله:
نقد روان کاوی، از نقدهای مهمی است که در بررسی متون ادبی از آن بهره گرفته میشود. در این مقاله براساس این نقد، به تحلیل شخصیت سهراب، رستم و کاووس در داستان «رستم و سهراب» پرداخته شده است. ابتدا شخصیت سهراب بر اساس تیپ شخصیتی «پرشور»، واکاوی و ارایه شد. باتوجه به ویژگیهای مشترک بین سهراب و این تیپ شخصیتی، از جمله: قدرتطلبی، شجاعت، اهمیت دادن به اهداف خود، روابط عاشقانه، لذت بردن از درگیر شدن در جنگ قدرت و جدی بودن، بیان گردید که شخصیت سهراب جزو شخصیتهای پرشور است و رفتار او با توجه به این تیپ شخصیتی، تحلیل شد. در ادامه، دیدگاه فروید درباره ی شخصیت و ساختار آن یعنی نهاد، خود و فراخود، بیان شد و سهراب، رستم و کاووس نمادی از آن سه جزو شخصیت دانسته شدند. در این تحلیل، تعارض بین سهراب، کاووس و رستم به تعارض بین نهاد، فراخود و خود، تعبیر شده است.
کلمات کلیدی: فردوسی, شاهنامه, خود و فراخود, داستان, شخصیت پرشور, نهاد, نقد روانکاوی
دریافت مقاله: تحلیل شخصیت در داستان رستم و سهراب