آرمین یا هرمزد ارمیاک در شاهنامهٔ فردوسی یکی از شخصیت‌های مهم است که در دوران ساسانیان ظهور می‌کند. او یکی از پادشاهان ساسانی بوده و به عنوان شاهی عادلانه و قدرتمند شناخته می‌شود.
داستان آرمین در شاهنامه در مجموعهٔ قصاید به نام “قصهٔ آرمین” (یا “آرمین و خزرجوی”) روایت می‌شود. در این داستان، آرمین با مبارزه با جنگجویان خزرجوی، که طبق شاهنامهٔ فردوسی از خاندان تورانیان بودند، مشهور شده است. آرمین با شجاعت و توانایی‌های نظامی خود موفق به شکست دشمنان می‌شود و برای مدتی صلح و امنیت را در کشور فراهم می‌کند.
آرمین در شاهنامه به عنوان نمادی از شجاعت، عدالت و قدرتمندی پادشاهی ظاهر می‌شود. داستان‌های مرتبط با آرمین در شاهنامه، از ویژگی‌های شایان تحسینی همچون دانش، داوری عادلانه و قدرت نظامی او یاد می‌کند.