کتاب کوش نامه – جغرافیای کوش نامه

جغرافیای منظومه کوش نامه

 

ارغون : از توابع چین [به روایت متن]
اندلس : ناحیه ای است در جنوب کشور اسپانیا در کنار دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس
بجّه و نوبه : شامل بلاد پهناوری است در جنوب مصر
برقه : شهری بزرگ به حدود مغرب
بلغار : شهری سرد نزدیک رود آتل، و پر خیر و برکت که در زمان اسکندر بنا شده
بوصیر : نام دهی در مصر
بیت المقدس : اورشلیم
تبّت : شهری است در حدود چین بغایت خوش هوا و مشک خوب از آنجا آورند
جابلق : شهری است به مشرق که ساکنین آنجا از اولاد عاد هستند
جودی : کوهی است بجزیره موصل که سفینهٔ نوح بر آن ایستاد
حضرَموت : منطقه‌ای در جنوب شرقی بلاد عرب، هوایش کثیف و دافع صحت میباشد
خَلُّخ : شهر بزرگی است در خطای که مشک خوب از آنجا آورند و مردمان آنجا در جمال و حسن ضرب المثل اند
رویین دز : رویین دژ، قلعه ای است از ولایت توران
راهون : کوهی در سراندیب که آدم ابوالبشر بر آن فرود آمد
سرندیب : جزیره ای است بزرگ به هند و در آن کوهی است که بر آن آدم علیه السلام هبوط نمود
سَقلاب : ولایتی است از ترکستان به منتهای بلاد شمالی قریب روم
سماب : نام قدیم شهر برقه
سوان : شهری است از مصر با مال بسیار و مردمانی جنگی
سوس الاقصی : آخرین شهر از آبادانی عالم اندر مغرب
شاهدز : قلعه ای بوده است بالای کوهی بحدود اصفهان
طارق : مجموعهٔ صخره‌هائی است در ساحل جنوبی اندلس به اسپانیا
طنجه : شهری است درجانب مغرب نزدیک به کوه قاف
عدن : شهری است از شهرهای مشهور عربستان واقع بر ساحل دریای هند از جانب یمن
قُرْطُبه : پایتخت خلفای اندلس
ماچین : در ادبیات فارسی ظاهراً از چین مراد ترکستان شرقی است و از ماچین، چین اصلی یا چین بزرگ
ماورالنهر : ماوراءالنهر، سرزمینی بوده است در شمال رود جیحون بین رود سیحون و جیحون
مُکران : نام ولایتی از اقلیم دوم در میانهٔ کرمان و سیستان منسوب به مکران بن هیتال

قبلی «
بعدی »