شاهنامه، یکی از بزرگترین اپیک‌های ادبی در تاریخ ادبیات فارسی است و توسط فردوسی تهیه شده است. شاهنامه به عنوان یک اثر مهم در ایران باستان و ادبیات پارسی شناخته شده است. شاهنامه، داستان‌ها و ماجراهایی را دربارهٔ شاهان و قهرمانان ایرانی از زمان ایام پیش از اسلام تا سقوط ساسانیان روایت می‌کند.
سرودن شاهنامه دلایل گوناگونی داشته است. یکی از دلایل اصلی سرود شاهنامه، تمایل فردوسی به حفظ و ترویج ارزش‌ها، تاریخ و فرهنگ ایران باستان بود. او با نگارش شاهنامه، قصد داشت تا به تاریخ و افتخارات شاهان و قهرمانان ایرانی از دوران باستان تا زمان خود روشنایی بیشتری ببخشد.
علاوه بر این، فردوسی نیز توجه زیادی به ارزش‌های اخلاقی و انسانی در شاهنامه داشت. او با نگارش این اپیک، معانی و ارزش‌هایی مانند شجاعت، عدل، شایستگی، عشق و صداقت را ترویج می‌کرد.
شاهنامه به عنوان یک شاهکار ادبی، ارزش هنری و تاریخی بسیار زیادی دارد و از آنجا که به زبان ساده و قابل فهم نگارش شده است، تا به امروز محبوبیت و اهمیت خود را حفظ کرده است.