نام شخصیت: ولادمیر مینورسکی
سال تولد شخصیت: ۶ فوریه ۱۸۷۷
محل تولد شخصیت: تور، روسیه
تاریخ درگذشت شخصیت : ۲۵ مارس ۱۹۶۶
محل آرامگاه شخصیت: کمبریج، انگلستان
ملیت شخصیت: روس
شغل شخصیت: خاورشناس، ایرانشناس
آثار و فعالیت ها:
تالیف ها
- لرها و لرستان
- کردها، نوادگان مادها
- ایران، دین و تاریخ آن
- عوامل جغرافیایی در هنر ایران
- حماسهی ملی ایرانیان
- مقدمهی قدیم شاهنامه
- ایران در قرن پانزدهم (به زبان فرانسه)
- فرقهی اهل حق
- تذکرهالملوک، رسالهای در باب دستگاههای دیوانی و تأسیسات و بنیانهای اداریِ دولتی در عهد صفویه
- مقالاتی در باب اصل و منشأ «گوران و ادبیات گورانی»؛ «خاقانی و اندرونیکوس»؛ «ویس و رامین»
- تحقیقاتی در باب «تاریخ قفقاز» (به انگلیسی)
- ترجمهی رسالهی دوم ابودُلَف در باب سفرهای او در ایران و وصف بلاد آن در حدود ۳۳۰ ه.ق
- ترجمهی خلاصهی عالمآرای امینی، تألیف فضل بن روزبهان خنجی (به انگلیسی)
- ترجمهی و تعلیقات بر تاریخ شروان و دربند
- جنگهای رومیان و بوزنطیان در آذربایجان
- اصلاحات ارضی در عهد آققویونلو
- مقالههای متعدد در دائرهالمعارف اسلام
- ترجمه و تعلیق حدود العالم به انگلیسی.
فعالیت های شخصیت:
- اسناد و مدارک شخصی و خانوادگی؛
- مکاتبات مینورسکی (صدها نامه از بسیاری از شرقشناسان و ایرانشناسان سراسر دنیا و نویسندگان ایرانی، همانند: علامه قزوینی، محمدعلی فروغی، محمدعلی جمالزاده، صادق هدایت، ایرج افشار، منوچهر ستوده، مجتبی مینوی، بدیعالزمان فروزانفر، علیاصغر حکمت، علیاکبر سیاسی، حاجعلی رزمآرا، امانالله جهانبانی، و…)؛
توضیحات شخصیت:
پروفسور ولادیمیر مینورسکی از سال ۱۸۹۶ تا ۱۹۰۰ در دانشگاه مسکو به تحصیل در رشتهٔ حقوق پرداخت و سپس مشغول آموختن زبانهای شرقی در مؤسسهٔ لازارُف شد. او در ۱۹۰۳ به خدمت وزارت امور خارجه روسیه درآمد و از ۱۹۰۴ تا ۱۹۰۸ در ایران و در شهر تبریز خدمت کرد.
مینورسکی، در جریان انقلاب ۱۹۱۷، روسیه را ترک کرد و از سال ۱۹۲۳ به تدریس زبان فارسی در مدرسهٔ زبانهای شرقی پاریس پرداخت. پس از آن، از ۱۹۳۲ به تدریس زبان و ادبیات فارسی و تاریخ ایران در مدرسهٔ بانهای شرقی لندن مشغول شد. مینورسکی در سال ۱۹۳۷ استاد زبان فارسی در دانشگاه لندن شد. او در سال ۱۹۴۴ بازنشسته شد و از آن پس در کمبریج زندگی کرد. او در ۲۵ مارس ۱۹۶۶ درگذشت
مینورسکی، ضمن انتقاد از روش مورخانِ پانترکیست، بیان میدارد که «مسائل علمی حلنشدهای در زمینهٔ فرهنگ اقوام شرق باستان» بستری برای جعل تاریخی و توجیه مقاصد ایدئولوژیک پانترکیسم فراهم ساختهاست.[۵] و ادعاهای مورخان ترک (پانترکیستها) را از اساس اشتباه میداند و معتقد است که این مورخان در واقع دزدِ تمدنهای شرق باستان هستند
لینک های مرتبط: