نام مکان جغرافیایی در شاهنامه : مانوی
نام فعلی مکان جغرافیایی : شهر مرزی ایران و روم احتمالا در کنار رود فرات
نام های دیگر مکان جغرافیایی در شاهنامه:
شرح مکان جغرافیایی:
مانوی: نام شارستانی از دیار روم است که خسروپرویز هنگام گریز از برابر بهرام چوبین توقفی سه روزه در آن داشته است. فردوسی گوید نام آن مانوی بود اما جهاندار آن را بانوی می خواند:
وزان شارستان سوی مانوی راند که آن را جهاندار بانوی خواند
زبانوئیان هر که بیدار بود خردمند و راد و جهاندار بود
سکوبا و رهبان سوی شهریار برفتند با هدیه و با نثار
همین قدر معلوم است که این شهر در اوایل سرزمین روم از سوی ایران و میان دو شهر کارستان و اوریغ قرار داشته. در نتیجه، باید جایی در حاشیه فرات بوده باشد، مثلا در فاصله دیرالزور تا شهر رقه یا قالینیوس، یا در ساحل نهر بلیخ در حد فاصل رقه در سوریه تا شهر ارفا یا وریغ در کشور ترکیه، دکتر خالقی درباره این شهر نوشته است: «چنین به نظر می رسد که نام محل….. مانوی باشد، که بنداری هم دارد. ولی درباره بانوی در مصرع دوم و بائوئیان باید بیشتر پژوهش کرد. در الأخبار الطوال (ص ۹۱) سخن از جایی به نام یرموک است که بزرگ آن مردی است به نام خالد بن جبله الغسانی» (یادداشت های شاهنامه، بخش چهارم، ص ۳۶)، اما ایشان نگفته اند که یرموک کجا بوده است.شهیدی احتمال می دهد که شاید این نام گونۀ دیگری از مندیا (آمِد) باشد. زیرا مندیا نزدیک اوریغ است و خسرو پس از مانوی به اوریغ می رود.