نام مکان جغرافیایی در شاهنامه : غرق
نام فعلی مکان جغرافیایی: از روستاهای تابعه مرو که اکنون از آن ویرانه ای باقی مانده است
نام های دیگر مکان جغرافیایی در شاهنامه:
شرح مکان جغرافیایی:
غرق در دوره پیش از اسلام در شمال شهر مرو تأسیسات و آبنیه ای وجود داشته که فردوسی با ابهام از آن با عنوان غرق یاد کرده است. حافظ ابرو هم در سده نهم هجری (پانزدهم میلادی) نوشته است که در قدیم آب رودخانه مرو از شهر بیرون می رفت تا به ریگ خوارزم برسیدی. و به دیه غرق بندی کرده بودند که آن را مرو کهن خواندندی، و حالا چنان گویند هرگاه باد سخت آید و ریگ بیرد نشان دیوارها و بناها پدید آید، چنان که توان دانست که در آن مواضع آبادانی بوده است» ، بارتلد که به این خبر حافظ ابرو توجه و آن را نقل کرده اطلاع دقیقی درباره محل این مرو کهن نداده، اما سمعانی این قریه را چنین معرفی کرده است: «غرق قریه ای از قراء مرو در سه فرسخی آن نزدیک نَوش سفلی است، دیوارهایش خراب شده و در آن زراعت می شود. جرموز بن عبید الله الغرقی محدث و امام یوسف الغرقی، از شیوخ و ائمه مرو(مدفون در مقبره سنجدان از مقابر برد، مقابل قیر ابوعلی آسود، معروف به ابوعلی سیاه) منسوب به همین قریه بوده اند» .وی روستایی را هم که بعضی غزق خوانده اند در اصل غرق دانسته است. یاقوت هم همین مطالب سمعانی را ذیل عنوان های غرق و غرق بازنویسی کرده است.