عنوان: علل ابهام مکان در شاهنامه ی فردوسی
نویسندگان: محمدرضا صالحی مازندرانی / تصرالله امامی / عبدالله ادیم
سابقه شغلی یا تحصیلی نویسندگان: استادیار زبان و ادبیات فارسی / استاد زبان و ادبیات فارسی / دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی
تاریخ نگارش: پائیز ۱۳۹۳
منبع: مجله شعرپژوهی (بوستان ادب) دانشگاه شیراز، سال هفتم، شمارۀ سوم، پائیز ۱۳۹۴
چکیده مقاله:
حماسه های بزرگ همواره دارای ساختار محتوایی، بیانی و زبانی خاصی هستند که گویای وجوه مشترک این آثار است. از آن جا که زمان و مکان در آثار حماسی و روایت های گوناگون آن ها در نسل های مختلف تا زمان تکوین نهایی این قسم از آثار دست خوش تغییرات مختلف می گردد ، رفته رفته زمان و مکان هویت آشکار و عینی خود را از دست می دهد و از این رو در حماسه های بزرگ با ابهام در زمان و مکان روبرو می شویم . در شاهنامه فردوسی نیز که یکی از شاهکا ر های مسلّم در ادبیات حماسی جهان است، چنین جنبه ای کاملاً آشکار است و حماسه پژوهان و شاهنامه-شناسان همواره بر وجود ابهام مکان همراه با ابهام زمان در این اثر سترگ استاد توس تأکید ورزیده اند؛ ولی هرگز به علل این ابهام که محصول روایات مختلف شفاهی و نقل سینه به سینه آن هاست، توجهی نداشته اند.این مقاله با بررسی همه جانبه ی علل ابهام مکان در شاهنامه و شواهد تاریخی و جغرافیایی و آن چه از شاهنامه دریافت می شود، کوشیده است تا نکته های تازه و بی پیشینهای را در این زمینه مطرح و افق های روشنی را در این موضوع بگشاید.
کلمات کلیدی: شاهنامه, حماسه, ابهام مکان, ابهام زمان
دریافت مقاله:علل ابهام مکان در شاهنامه ی فردوسی