ضرب المثل ( دستانزد ) : رهانیست از مرگ پران عقاب ، چه در بیشه شیر و چه در ماهی آب
توضیحات ضرب المثل :
شاهنامه، تنها از آن جهت مهم نیست که سرگذشت ایران قدیم است و داستانها و افسانه های ملی ما را که نماینده فرهنگ و رسوم و عادات گذشته ملت ماست، زنده کرده و درس میهن دوستی به خواننده آموخته، بلکه از این جهت نیز اهمیت دارد که گرانبار از حکمت و اخلاق است و راه و رسم زندگی کردن در این جهان را به ما می آموزد و ما را به رستگاری رهنمایی میکند.
حکیم آنگونه که از اندیشه و باورش چشم می داریم در هر فرصت و مجال زبان به اندرز گشوده و در قالب ابیات و دستانزدها و کنایاتی کوتاه اخلاقیات را به خواننده یادآور شده و هنر چگونه زیستن را به او می آموزد
از مهمترین و برجسته ترین نکات مورد اشاره ی او یادآوری مرگ و ناپایداری دنیا به صاحبان زر و زور فریفته از جاه و مقام است که در هر فرصتی می کوشد تا با بیتی و کلامی دلنشین تلنگری براندیشه و ذهن آنها زده و انسانیت را فرایادشان آورد .
🔰رهانیست از مرگ پران عقاب
چه در بیشه شیر و چه در ماهی آب
فردوسی در تمام مراحل زندگی مرگ را به یاد می آورد و تأکید می کند،که چراغ عمر هر زاده ای با تند باد مرگ خاموش می شود. و(ساز و نهاد هر تولّدی)، (سرانجام هر زایشی)، بهره مندی از (بستر خاک)و (بالینی از خشت) است پس آنچه انسان بر پاسداشت آن باید بکوشد نام نیک و هنر انسانیت است که تن مرگ راست.
رهانیست از چنگ و منقار مرگ
پی پشه و مور با پیل و کرگ .
هـمـه مــرگ رایـیـم پــیـر و جـوان
کـه مـرگ است چـون شیر و ما آهوان
بمـیـرد کــسـی کـو ز مـادر بــزاد
بـه داد خــدا دل بــبــایــد نــهـاد
باشد که بخوانیم و بدانیم و بکار بندیم
این مطلب توسط جناب آقای حمیدرضا رحیمی و گروه بزرگ تلگرامی فردوسی،شاهنامه و شاهنامه خوانی که توسط ایشان مدیریت می شود به وب سایت ویکی شاهنامه ارائه داده شده است.