شخصیت های شاهنامه – سنجه

ز دیوان به پیش اندرون سنجه بود – که جان و تنش زان سخن رنجه بود

نام : سنجه

ریشه و معنای نام سنجه : کوتاه شده سپنجکره یا سپنجغره در پهلوی spanjarus(سپنجروش) یکی از دیوان خشکسالی است

محل مرگ سنجه : در مازندران بدست رستم

دوره شاهنامه ای پیشین : پهلوانی

دوره شاهنامه ای جدید : کیانیان

ملیت : ایرانی مازندرانی از دیوان

توضیحات شخصیت :

پس از حمله کیکاووس به مازندران، شاه مازندران یکی از دیوان به نام سنجه را نزد دیو سپید فرستاد و خبر غارت کاووس را به او داد تا او را به نبرد شاه ایران فرا بخواند.پس از گرفتار شدن کیکاووس، رستم برای نجات وی به مازندران میرود و همه دیوان آن مرز و بوم از جمله سنجه را میکشد.

لیست اشعار :

پادشاهی کی‌کاووس و رفتن او به مازندران – بخش ۳

پادشاهی کی‌کاووس و رفتن او به مازندران – بخش ۴

پادشاهی کی‌کاووس و رفتن او به مازندران – بخش ۹

قبلی «
بعدی »