ندیدند جز پور طهماسپ زو – که زور کیان داشت و فرهنگ‌گو
نام : زوطهماسپ
نام زو طهماسپ در اوستا : زاب یا اوزاو
محل تختگاه : آمل
محل مرگ : در تختگاه بعلت کهولت
دوره شاهنامه ای پیشین : اسطوره ای
دوره شاهنامه ای جدید : پشدادیان
تبار : تبار پدری به فریدون می رسد
لقب های زوطهماسپ : دادگستر
ملیت : ایرانی
وابستگان :
پدر زو طهماسپ : طهماسپ
فرزند زو طهماسپ : گرشاسپ
توضیحات شخصیت :
زَو، زَوتهماسپ، در شاهنامه فردوسی پسر تهماسب است. پس از آن که افراسیاب، نوذر را کشت؛ زو به شاهی رسید. زو پنج سال پادشاهی کرد و به یاری توس، گستهم با افراسیاب جنگید و پس از خشکسالی در ایران و توران، افراسیاب و زَو صلح را پذیرفتند. زو در ۸۶ سالگی درگذشت. پس از مرگ او، به روایتی گرشاسب به پادشاهی رسید. اما بر اساس شاهنامه به تصحیح دکتر خالقی مطلق پس از زَوتهماسب سلسله کیانیان شروع شده و کیقباد پادشاه شد.
لیست اشعار :