ز ترکان یکی بود بازور نام – به افسوس بهر جای گسترده کام
نام : بازور
دوره شاهنامه ای پیشین : پهلوانی
دوره شاهنامه ای جدید : کیانیان
ویژگیهای بازور : جادوگری و افسونگری
ملیت : تورانی
توضیحات شخصیت :
بازور، در شاهنامه نام یک جادوگر تورانی است که تمامی فوت و فنهای جادوگری را آموخته بود و فرد نادرست و بدکاری محسوب میشد. در جریان جنگی از جنگهای ایران و توران، پیران از بازور خواست که بر فراز ستیغ کوه رفته و به سمت ایرانیان، برف و سرما بفرستد.
بازور با مهارت جادویی که میدانست، چنان کرد و با ریزش برف و سرما بر فراز سپاه ایران، در این سپاه وحشت افتاد و نزدیک بود که کار با شکست ایرانیان خاتمه یابد. امّا در این میان، مردی دانش پژوه در سپاه ایران، تدبیری اندیشید و جایگاه بازور یا محل اختفای وی را در قله کوه را پیدا کرد. آنگاه مرد دانش پژوه، جایگاه بازور افسونگر را به رهام، دلاور مرد سپاه ایران نشان داد.
رُهام به سراغ بازور رفت و به یک ضربت شمشیر بازوی بازور را که با آن افسونگری میکرد، بُرید و بدینسان جادوی او را باطل و بیحاصل نمود
لیست اشعار :