شاهنامه فردوسی در قالب شعری “مثنوی” نوشته شده است. مثنوی یک نوع شعری است که شامل بیتها (دو مصراع) است. هر مصراع در مثنوی شاهنامه شامل چهار تا شش سری است. این قالب شعری مثنوی، به شاعران ایرانی واکنش داده و شاهنامه را از نظر ادبی و زیبایی بینظیری به معرفی کرده است. شعرهای مثنوی شاهنامه بسیار زیبا و ملودیک هستند و با تأکید بر قواعد وزن و ترکیبات شعری به زیبایی و جذابیت ویژهای دست یافتهاند.