عنوان: دوسوگرایی عاطفی سودابه در داستان سیاوش شاهنامه
نویسنده: دکتر منیژه پورنعمت رودسری
سابقه شغلی یا تحصیلی نویسنده: استادیار دانشگاه خلیج فارس بوشهر
تاریخ نگارش: زمستان ۱۳۹۱ هجری شمسی
منبع: مجلۀ مطالعات ایرانی، دانشکدۀ ادبایت و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، سال دوازدهم، شمارۀ بیست و چهارم، پائیز و زمستان ۱۳۹۲
چکیده مقاله:
دوسوگرایی با آمبی والانس، داشتن همزمان احساسات متضاد با مخطط در مورد بک شخص، شیی با موقعیت است. در کاربرد امروز دوسوگرایی بیشتر به معنی دوسوگرایی عاطفی مورد استفاده قرار می گیرد. گاه هر دو تمایل؛ یعنی، عشق و قضب نسبت به یک شخص واحد وجود دارد و انسان خود را در مقابل احساسی مرکب از دو تمایل متناقض می بیند، در این مقاله اعمال سودابه در داستان سیاوش بررسی می شود که آیا از دیدگاه روان شناختی می توان رفتاری دوسویه را در او یاقت و انگیزه ها و عوامل روانی او را در این کنش ها نشان داد؟ عملکرد سودابه نشان از عشقی کامل ندارد که در آن هر سه بعد عشق یعنی تمایل، هوس و تعهد نقش آفرین باشد، بلکه ترس از رسوایی و عقده حقارت، سبب دوسوگرایی عاطفی سودابه می شود که در نهایت عشق او به غضب بدل می شود و موجب عمل قریب، انتقام و آزار رساندن به سیاوش می گردد.
کلمات کلیدی: فردوسی, شاهنامه, داستان سودابه, دوسوگرایی, روان‌شناسی, جامعه‌شناسی
دریافت مقاله: دوسوگرایی عاطفی سودابه در داستان سیاوش شاهنامه