دستنویس کتابخانۀ ملی پاریس
عنوان: دستنویس کتابخانۀ ملی پاریس
نشانی: به نشان Pers. 228
تاریخ نگارش: دوشنبه بیست‌ودوم رمضان ۸۹۵ هجری قمری – نهم اوت ۱۴۹۰ میلادی
خط نویس: درویش محرّض علی بن خواجه جمال‌الدّین حسین بن خواجه محّرض علی پلمانی (؟) مرشدی مشهور به شاهنامه خوان
محل نگارش: نامعلوم
تعداد صفحات: ۴۶۰ برگ،
تعداد نگاره ها: ۱۲ مجلس
چینش صفحه‌ها: درچهار ستون و ۲۹ سطر جدول‌بندی شده
نوع خط: خـط نـستعلیق،
اندازه: مشخص نشده
توضیحات اثر:
این دستنویس با مقدمۀ منثور آغاز می‌گردد:«افتتاح سخن آن به که کنند اهل کمال….».
این مقدمه، همان مقدمۀ بایسنقری است و از مقدمۀ کهن یکی دو سطر بیش ندارد و بقیه آن افسانۀ محمود و فردوسی و هجونامه و فهرست مطالب کتاب است. صفحه نخستین متن اصلی دارای سرلوحه است با عبارت «کتاب شاهنامه فردوسی». صفحات کتاب در چهار ستون و ۲۹ سطر جدول بندی شده اند. هر صفحه بدون تصویر و سرنویس دارای ۵۸ بیت است. تاریخ ختم شاهنامه در این کتاب سال ۴۰۰ هجری قمری است و پس از آن بیت هایی از هجونامه آمده است. متن پایان صفحه آخر کتاب چنین است:
هزاران درود و هزاران ثنا زمابر محمد علیه السّلام
تمه الکتاب بعون الله تعالى الملک المهیمن الوّهاب جله جلاله. تمام شد کتاب شاهنامه بمبارکی و فیروزی و فرخی در تاریخ یوم الاثنین ثانی عشرین رمضان المبارک سنه خمس و تسعین ثمانمایه الهجریه المصطفویه صلى الله على خیر خلقه محمد و آله و صحبه اجمعین الطّیبین الطاهرین و بحمدلله ربّ العالمین على ید العبد الضعیف النحیف المحتاج الى رحمه الله تعالی و حسن توفیقه درویش محرض على بن خواجه جمال الدین حسین بن خواجه محرض على پلمانی (؟) المرشدی مشهور به شاهنامه خوان غفر الله و غفر عنه.
غریق رحمت یزدان کسی باد که کاتب را به الحمدی کند یاد
درویش درویشت در دو ماه و نیم تمام شد.
پس از آن در صفحۀ دیگر قطعه مشهور عطار را در اسرارنامه در موضوع مانع گشتن آن فقیه از به خاک سپردن فردوسی در گورستان مسلمانان آورده است: «شنیدم من که فردوسی طوسی…» الخ.