عنوان: تاثیر شاهنامه فردوسی در آثار حماسی غرب
نویسنده: احمد تمیم داری
سابقه شغلی یا تحصیلی نویسنده: دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران
تاریخ نگارش: تابستان ۱۳۸۸ هجری شمسی
منبع: فصلنامۀ زبان و ادب پارسی، شمارۀ چهل و دو، زمستان ۱۳۸۸
چکیده مقاله:
ویلیام جونز یکی از کسانی بود که در کمپانی هند شرقی به تحقیق و ترجمه آثار ادب پارسی پرداخت و از بررسی متن و واژگان شاهنامه به شباهت زبان های هندواروپایی پی برد. جیمز اتکینسون از کالج فورت ویلیام در کلکته در سال ۱۸۱۴ م. ترجمه خود را از داستان رستم و سهراب منتشر ساخت. ماتیو آرنولد (۱۸۲۲-۱۸۸۸ م.) منظومه پرآوازه خود را به داستان رستم و سهراب اختصاص داد. آرنولد به دو مقوله اقتباس از شاهنامه و تعزیه ایرانی بسیار اهمیت می داد. جمیز راسل لوول (۱۸۱۹-۱۸۹۱ م.) با ستایش از شاهنامه از اینکه همگان به این گونه آثار توجه ندارند، اظهار تاسف می نمود. جونز، آرنولد، ژول مول، اتکینسون، فون شاک و دیگران همه به ترجمه آثار ادب پارسی و اقتباس از آن ها به ویژه شاهنامه پرداختند. کسانی همچون الکساندر راجرز نقش فرهنگی خود را از لحاظ تقویت ادبیات غرب از طریق ادب پارسی ایفا می کردند.
کلمات کلیدی: شاهنامه, فردوسی, کلیله و دمنه, شیر, گاو, افراسیاب, سیاوش, ادبیات تطبیقی, ساختار داستان
دریافت مقاله: تاثیر شاهنامه فردوسی در آثار حماسی غرب