عنوان: بررسی ابعاد و جایگاه زن در شاهنامه فردوسی
نویسندگان: دکتر امیر اکبری / فاطمه مسیح‌فر
سابقه شغلی یا تحصیلی نویسندگان: استادیار تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد / کارشناسی ارشد تاریخ و مدرس پاره وقت
تاریخ نگارش: پائیز ۱۳۹۴ هجری شمسی
منبع: مجلۀ مطالعات ایرانی دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، سال چهاردهم، شمارۀ بیست و هشتم، پائیز و زمستان ۱۳۹۴
چکیده مقاله:
از زمان های گذشته بحث پیرامون مقام زن و ارزش اجتماعی اش نزد دانشمندان و متفکران مورد بحث بوده است. وصف های فردوسی درباره این صنف، پرصلابت است و ظرافتی دلنشین دارد. وی این صنف مخصوص را گاه مقام و منزلت فرشتگان و گاه جایگاهی مانند اهریمن می دهد.
فردوسی آگاهانه زنان را برتر و شایستۀ تحسین می نمایاند. زنان شاهنامه دوستدار فرهنگی کشور خود، شجاع در اندیشه و رفتار، ایثارگر در عشق، وفادار به همسر و فرزند و آگاه و متفگرند، فردوسی در شاهنامه جایگاه ها و مقام هایی برای زن قائل شده است که جایگاه زن با عنوان مادر، برترین مقامی است که فردوسی برای زن برشمرده است. مادر در شاهنامه، مقامی بس ارجمند و در حد اعلای فداکاری و سرشار از دانایی و درایت و خردمندی است و همه جا محرم اسرار و غمخوار فرزند است.
در شاهنامه مادر و زن با عالی ترین صفات انسانی وصل شده است، صفائی چون خردمندی، وفاداری، شرم و حیاء پوشیده رویی و… که این صقات، به گونه ای در وجود مادرانی چون فرانک مادر فریدون و سیندخت مارد رودابه و تهمینه مادر سهراب و کتایون مادر اسفندیار و … کاملاً مشهود است.
کلمات کلیدی: شاهنامه, خردمندی, وفاداری, شرم و حیا, پوشیده‌رویی, محرم اسرار, فرمانروایی
دریافت مقاله: بررسی ابعاد و جایگاه زن در شاهنامه فردوسی