اندیشه سیاسی فردوسی

در پژوهش پیش رو برانیم که اندیشه سیاسی فردوسی را با تکیه بر متن اصلی شاهنامه و برخی کتب پیرامون، استخراج و تبیین کنیم، تلاش خواهیم کرد تا اهمیت اموری همچون، عدالت، عقلانیت، مذهب، وفای به عهد و پیمان، یاد مرگ و … را از جنبه های فردی و حکومتی بررسی و تبیین کنیم. تفاوت پژوهش حاضر با سایر نگاره ها در مورد فردوسی و شاهنامه در این است که؛

الف) تکیه پژوهش حاضر به لحاظ استدلالی متن اصلی شاهنامه است و از دلالت مطابقی و التزامی و سایر ادله منطقی در آن استفاده شده است.

ب) در این پژوهش نقل قول های سایر کتب از شاهنامه پس از ارجاع دوباره نگارنده به متن شاهامه نقل شده است و مواردی که مصرع یا بیٹی دچار تعریف شده است، و یا در شاهنامه وجود نداشته، حذف و یا اصلاح گردیده است.

به لحاظ روشی در پژوهش پیش رو از روش بحران اسپریگنز استفاده خواهیم کرد که از علم پزشکی به علوم انسانی وارد شده است و چون پزشک در مداوای بیمار چهار مرحله اصلی را طی می کند در علوم انسانی نیز برای فهم اندیشه فرد این چهار مرحله طی می شود، که عبارت است از شناسائی مشکل، ریشه یابی مشکل، ترسیم وضعیت مطلوب، شیوه انتقال از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب (اسپریگنز، ۱۳۷۷)