نام شخصیت: ژول مل

سال تولد شخصیت: ۲۵ اکتبر ۱۸۰۰

محل تولد شخصیت: اشتوتگارت

تاریخ درگذشت شخصیت : ۴ ژانویه ۱۸۷۶

آرامگاه شخصیت: پاریس

ملیت شخصیت: آلمانی تابعیت فرانسه

شغل شخصیت: شاهنامه پژوه، مترجم

آثار و فعالیت ها :

ترجمه

  • ترجمه شاهنامه فردوسی تنها و ماندگارترین اثر اوست

توضیحات شخصیت:

ژول مُل (به فرانسوی: Jules Mohl) (به آلمانی: Julius von Mohl)، (زاده­ی ۲۵ اکتبر ۱۸۰۰ در اشتوتگارت – ۴ ژانویه­ی ۱۸۷۶ در پاریس)، خاورشناس آلمانی با تابعیت فرانسوی، متخصص در زبان و ادبیات فارسی، مصحح شاهنامه فردوسی و مترجم شاهنامه به نثر فرانسوی است.

ژول مُل تحصیلات خود را در رشته­ی فلسفه در دانشگاه توبینگن در آلمان به پایان رسانید و به درجه­ی دکتری نایل شد. در سال ۱۸۲۳ به فرانسه رفت و در مدرسه­ی زبان‌های شرقیِ پاریس وارد شد، و به تحصیل زبان و ادبیات فارسی زیر نظر سیلوستر دوساسی و آبل رموزا پرداخت.

بین سال‌های ۱۸۲۶ تا ۱۸۳۳ عنوان استادیار فلسفه در دانشگاه توبینگن را داشت، اما اجازه داشت که در خارج از آلمان به مطالعه و تحقیق بپردازد. او همچنان به مطالعه در زبان و ادبیات فارسی در مدرسه­ی زبان‌های شرقیِ ادامه داد و چندی بعد تابعیت فرانسه را گرفت. ژول مُل به آثار شعرای طراز اول ایران همچون فردوسی و سعدی و حافظ توجه بسزایی داشت و از مطالعه­ی آنها در کار تدریس زبان و ادبیات فارسی الهام می‌گرفت.

از سال ۱۸۴۰ به دبیری انجمن آسیایی پاریس منصوب و بعداً به ریاست آن برگزیده شد. در سال ۱۸۴۴ به عضویت فرهنگستان کتیبه‌شناسی و زبان‌های باستانی فرانسه انتخاب شد. در همین سال به‌عنوان استاد زبان و ادبیات فارسی در کولژ دو فرانس انتخاب گردید و مدت سی سال در این کرسی به تدریس اشتغال داشت و شاگردان برجسته‌ای تربیت کرد.

در سال ۱۸۲۶ ژول مُل ازطرف دولت فرانسه مأمور شد که شاهنامه­ی فردوسی را به زبان فرانسوی ترجمه کند. او از این تاریخ تا پایان عمر در ۱۸۷۶، یعنی به مدت جهل سال، با عشق و علاقه مشغول تصحیح دقیق متن فارسی و ترجمه­ی آن به زبان فرانسه شد. در سال ۱۸۳۸، با انتشار اولین جلد از ترجمه­ی شاهنامه، ستایش همگان را برانگیخت. در سال‌های بعد به‌تدریج جلدهای بعدی را منتشر کرد، ولی عمرش کفاف نداد و نتوانست آخرین جلد را به‌پایان ببرد. باربیه دومنار (به فرانسوی: C. Barbier de Meynard)، شاگرد او و یکی از مترجمان بوستان سعدی، کار ترجمه­ی جلد آخر را به‌پایان رساند و آن را در ۱۸۷۸ منتشر کرد.

شاهنامه­ی ژول مُل با استفاده از ۳۵ دست‌نویس موجود در اروپا (۸ نسخه از کتابخانه­ی ملی پاریس، ۱۳ نسخه از دیوان هند، ۵ نسخه­ی ملکی خودِ مُل، و نسخه‌هایی از مجموعه‌های خصوصی) و همچنین با مراجعه به سایر مثنوی‌های حماسیِ فارسی فراهم آمده‌است، و بعد از گذشت بیش از یک قرن، هنوز متن نسبتاً کم‌غلطی به‌شمار می‌رود و همیشه مورد مراجعه و استناد محققان بوده‌است.

ژول مُل مقدمه­ی مفصلی هم بر شاهنامه نوشته‌است که تا پیش از تحقیقات جدیدتر در قرن بیستم، مهم‌ترین اثر پژوهشی درباره­ی شاهنامه و فردوسی، و متداول‌ترین مرجع برای بسیاری از خاورشناسان به‌شمار می‌رفت.

لینک های مرتبط:

قبلی «
بعدی »