نام مکان جغرافیایی در شاهنامه : دشت دغوی
نام فعلی مکان جغرافیایی: منظقه ای حواشی رود شهد، هریرود کنونی
نام های دیگر مکان جغرافیایی در شاهنامه :
شرح مکان جغرافیایی :
نام این دشت در شاهنامه دو بار آمده است. اولین بار در داستان سیاوش گوید یک روز طوس و گیو و گودرز و چند سوار دیگر به نخچیر گوران دردشت دغوی» که «نزدیک مرز سواران تور» بود رفتند و خوب رویی را یافتند و نزد کاووس آوردند، که سیاوش از همو زاده شد. لازم به یادآوری است که در آن زمان مرز ایران و توران ته جیحون که حدود سرخس بوده است. بنابراین، دشت دغوی هم نزدیک سرخس یا بین هرات و سرخس بوده است. بار دوم در داستان یازده رخ و پس از شکست سپاه توران در گنابد(گناباد خراسان) و کشته شدن پیران ویسه و گریز دو پسر او، لهاک و فرشیدورد، آمده است که گستهم، بعد هم بیژن، در پی ایشان تا دشت دغوی رفتند:
به یاری همی جنگجوی آمدند چو نزدیک دشت دغوی آمدند
گمانی چنان برد بیژن که اوی چو تنگ اندر آید به دشت دغوی
بیایند لهاک و فرشیدورد شود گستهم زیر خاک نبرد
در ادامه داستان آمده است که فرشیدورد و لهاک، پس از این که هفت فرسنگ از لشکر ایرانیان دور شدند، در محل گنابد به بیشه ای رسیدند و در آنجا به شکار و استراحت و خواب پرداختند بنابراین، دشت دغوی باید در حدود حواشی رود شهد، هریرود کنونی، در حد فاصل هرات تا سرخس بوده باشد، البته در صورتی که واقعا چنین دشتی وجود داشته باشد. اکنون دشتی بدین نام در آن حدود نمی شناسیم، مگر مرز ایران و افغانستان در نزدیکی شهر تایباد را، که به دوغارون شهرت دارد.
