نام مکان جغرافیایی در شاهنامه : نوبهار
نام فعلی مکان جغرافیایی : معبدی که ویرانه های در کنار شهر بلخ است
نام های دیگر مکان جغرافیایی در شاهنامه:
شرح مکان جغرافیایی:
نوبهار: معبد بودایی مشهور شهر بلخ بوده که در ادب فارسی آن را آتشکده زردشتیان ذکر کرده اند و به روایت شاهنامه از زبان دقیقی گشتاسپ در آغاز پادشاهی و پذیرش دین زرتشتی برای عبادت به آنجا رفته است:
چوگشتاسپ را داد لهراسپ تخت فرود آمد از تخت و بربست رخت
به بلخ گزین شد بدان نوبهار که یزدان پرستان بدان روزگار،
مر آن خانه را داشتندی چنان که مرمکه را تازیان این زمان
بدان خانه شد شاه یزدان پرست فرود آمد آنجا و هیکل بیست
دو بار هم از نوبهار به عنوان مشبه به یاد شده است. واژه بهار در زبان سانسکریت به معنی بتخانه و معبد بوده و نوبهار به معنی بتخانه یا معبد «نو» است، اما معبد نوبهار بلخ که برمکیان متولی آن بوده اند از شهرت بسیار برخوردار و تا قرون آغازین اسلامی دایر بوده است. این معبد در جریان فتوحات اعراب ویران شد و محل ویرانه های این معبد اکنون در جنوب خرابه های شهر بلخ مشخص است